Filmen bij de Oeigoeren mag, maar de boodschap lijkt ‘opsodemieteren’

“Niet draaien!” Dat is het eerste wat we horen van de autoriteiten die ons al vanaf onze aankomst op het vliegveld op de hielen zitten. Door een gat in een afscheidingswand zien we Chinezen in legeruniform met wapenstokken. Hier filmen wordt ons verboden, zoals veel vaker tijdens onze reis in Xinjiang, een regio geregeerd door repressie, intimidatie en angst.

De reis kon juist doorgaan doordat de Chinezen ons uitnodigden het leven van Oeigoeren in het meest westelijke deel van China vast te leggen. Honderdduizenden Oeigoeren worden daar in gevangenkampen opgesloten, gestraft en gehersenspoeld om de cultuur van de islamitische minderheid uit te roeien. China ontkent en zegt dat het om vrijwillige beroepsscholen gaat.

“Als jullie interesse hebben om Xinjiang verder te ontdekken, zijn jullie van harte welkom”, belooft de Chinese minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi ons afgelopen jaar. “Om de situatie objectief te bekijken. Dat is beter dan je te baseren op geruchten of ongegronde beschuldigingen.”